Dag 43
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul en Marijke
29 Juni 2009 | Spanje, Santiago de Compostella
Dag drie en veertig
(en twee en veertig)
Santiago de Compostella
Gisterenavond laat schreef ik al dat wij in Santiago de Compostella zijn aangekomen. Ik zal nu even de laatste dag en de aankomst proberen te beschrijven.
Hoewel wij de laatste dag maar 50 km hoefden te fietsen wilde Marijke evengoed vroeg starten. ´s nachts had het hevig geregend en om 7 uur ´s morgens regende het eigenlijk nog. Eigenlijk kun je stellen dat wij Santiago zijn binnen gedreven. Vrijwel de hele ochtend heeft het geregend, in een afwisselende vorm, van miezerregen tot pijpenstelen. Daarbij was het wel erg jammer dat de lucht helemaal dicht zat en wij helemaal geen uitzicht hadden. Ondertussen mochten wij de laatste colletjes bedwingen. En dat waren er nog flink veel en stijl. Het hield gewoon niet op. Tot in de stad Santiago zelf, waar wij om het centrum in te komen zo´n steile weg moesten nemen dat die gewoon niet te fietsen was. belgische keien gecombineerd met 15% stijging. En dus, wij als totaal verzopen katten (echt alles was nat) dan maar omhoog lopen. Ik had mij de aankomst eigenlijk iets anders voorgesteld.
Wij krijgen die volle aflaat zeker niet kado. Tot het allerlaatste moment is het hard werken geblazen.
Eenmaal boven even linksaf en daar werden wij geroepen door Henk en Hetty die daar ergens wat zaten te drinken. Heel leuk natuurlijk zo´n ontvangst. Zij waren samen met een vader en een zoon die ook gefietst hadden en die zij onderweg ontmoet hadden. Afgesproken dat wij elkaar op het plein voor de kathdraal zo zouden zien. Het laatste stukje wilde ik ook alléén met Marijke fietsen. Precies om twaalf uur kwamen wij op het centrale plein voor de kathedraal aan. Een emotionele dikke zoen bevestigde het eindpunt van deze geweldige reis. Het was een heerlijk onbeschrijvelijk gevoel als je daar zo staat. Eigenlijk besef je het op dat moment nog niet echt. ¨WE DID IT¨. zeiden wij tegen elkaar!
Even later kwamen de vier anderen aanlopen en konden wij lachen en de gebruikelijke foto´s laten maken. Alleen nog steeds jammer dat het maar bleef regenen. Een zonnetje hadden wij toch eigenlijk wel verdiend vonden wij zelf.
Toen wat telefoontjes naar verschillende mensen en toen naar de zijkant van de kathedraal waar de webcam hangt. Zwaaien naar Ans die ons thuis kon zien. (anderen waren op dat moment niet bereikbaar, of waren niet thuis bij een computer).
Toen naar ons vooraf besproken hotel. Dat bleek integenstelling tot de informatie die wij hadden gekregen helemaal niet in het centrum te zijn. Dus wij weer terug naar het centrum. Marijke naar één hotel, ik naar het andere. En dat was het luxe Parador op het plein bij de kathedraal. De prijs viel eigenlijk mee dus de beslissing was snel genomen. Na 6 weken afzien gingen wij onszelf nu heerlijk laten verwennen, heeeeeerlijk!
Mooie kamer met uitzicht op de bergen. Dit Parador is nu een luxe hotel maar was vroeger een pelgrimshospitaal. Het is een heel groot oud vierkant gebouw bestaande uit vier binnenplaatsen, eigenlijk zoals kloosters ze ook veel hebben. Het zou net zo goed een oud klooster kunnen zijn.
Na de gebruikelijke douche en schone kleren deze keer de fietsen heel stevig in de garage gezet met extra kabelslot aan een paal vast. Die worden voorlopig niet meer aangeraakt!
Daarna het plein op en de stad in. Kathedraal bezoeken en gewoon mensen kijken. tegen het eind van de middag een SMS van Henk en Hetty. Zij zitten op een terras met Leo en Joke. Die hebben wij bij Poiter (Frankrijk) ontmoet. Dus wij daar ook naar toe. Heel gezellige hernieuwde kennismaking. Zij zitten in gezelschap van Jopie. Jopie is een vrouw uit Breda die de hele tocht helemaal alleen heeft gefietst. Leuke vrouw, die ook weer mensen van onderweg kent die wij ook gezien hebben. Heel ontspannen en gezellig allemaal. Wij hebben maar een paar flessen Cava (nep champagne) aan laten rukken en hebben daar een paar uur zitten kletsen. Frans van den Berg( frans op de fiets) kwam ook nog even langs, want die bleek om de hoek te zitten. Met elkaar daarna naar een eettent gezocht en daarbij kwamen wij Ronald en Nico tegen die ook ergens wilden eten. Dus uiteindelijk met z´n negenen in een Grand cafe gegeten. En iedereen raakt niet uitgepraat over de ervaringen van onderweg.
Het lijkt overigens wel of mijn maag wat gekrompen is want ik kon zowel mijn Pizza als mijn dessert niet helemaal op.
Vannacht relatief laat naar bed maar daana wel heerlijk geslapen.
En vanmorgen v9or het eerst in 6 weken een uitgebreid ontbijt (buffet). De lekkerste dingen kun je nemen en toch nemen wij allebei bijna alleen maar fruit. Je raakt het gewoon ontwent om veel te ontbijten.
Daarna naar de kerk. Om elf uur zaten wij er al terwijl de mis om twaalf uur zou beginnen. Wij konden op de tweede bank zitten, dus dat zat wel goed. Er gebeurt dan ontzettend veel. Het is een speciale pelgrimsmis dus ontzettend veel pelgrims die heen en weer lopen en een goed plaatsje proberen te krijgen. Dan, om kwart voor twaalf komt een hele grote groep jongeren die helemaal vooraan op de grond mogen zitten. (een paar daarvan lezen later iets voor tijdens de mis). Een Non blijkt alles als een regiseur te regelen. Voor de mis studeert zij een paar liederen in en ook tijdens de mis zingt zij en regelt de zaken met de vier priesters die de mis leiden. De mis begint met het opnoemen van de hoeveelheden pelgrims die gisteren aangekomen zijn en waar ze vandaan komen. Dus de landen en als het om spanje gaat de steden. Een beetje zoals de paus dat doet met pasen maar dan alles in het Spaans.
De mis is mooi maar op zich niet zo bijzonder behalve op het laatst na de communie, als acht mannen het grote wierooksvat aan een heel lang touw, onder luid gezang en harde orgelmuziek van links naar rechts door het midden van de kerk slingeren. Het Wierooksvat raakt dan bijna het hele hoge plafond van de zijbeuken van de kerk. Zeer spectaculair voor iedereen. ( 2500 mensen in de kerk)
Iedereen fotografeert en filmt er dan lustig op los. Het is een groot theater, maar wel een heel speciaal soort theater.
Na de kerk Koffie gedronken met Ronald en Nico en met Jan en Frans. Nog wat uitgewisseld en vooral besproken hoe iedereen terug gaat. Zij gaan ook nog naar Kaap Finisterre, Ronald en Nico fietsen en Jan en Frans met de bus.
Ik weet het nog niet wat ik doe.
Zo dat was het dan voorlopig. Ik zal van de komende dagen geen stukjes meer schrijven, want vanaf nu is het meer een gewone vakantie. Wij hebben voor onszelf nog niet helemaal duidelijk wat wij hier de komende dagen gaan doen en wanneer wij weer naar Nederland willen vliegen.
Tot slot
Ik vond het heel leuk om te doen en ik hoop dat de lezers hierdoor een beetje een beeld hebben gekregen hoe het is om een dergelijke pelgrimstocht te maken. Uit de verschillende reacties begrijp ik dat jullie ook wel benieuwd zijn naar het verhaal van Marijke. Het is goed om te weten dat Marijke ieder verhaaltje altijd heeft gelezen voordat het werd verzonden en dat ik mijn ideeën vaak kreeg uit haar aantekeningen. Zij zal mogelijk andere invalshoeken gebruiken en andere accenten leggen, maar wij hebben grofweg de zelfde ervaringen gehad. maar ongetwijfeld zal ze er jullie in Nederland graag in geuren en kleuren over vertellen.
Wij vonden het alletwee een intense en geweldige ervaring om mee te maken in heel veel opzichten.
Een hartelijke groet van een dankbare en gezegende pelgrim met compostellaat en volle aflaat in de bagage.
Paul, ook namens Marijke
PS.
Wij blijven nog wel alle reacties op deze weglog lezen. (tot in lengte van dagen)
PS 2
Ik zal thuis nog wel proberen er wat foto´s bij te plaatsen, want dat lukte niet via mijn telefoontje.
(en twee en veertig)
Santiago de Compostella
Gisterenavond laat schreef ik al dat wij in Santiago de Compostella zijn aangekomen. Ik zal nu even de laatste dag en de aankomst proberen te beschrijven.
Hoewel wij de laatste dag maar 50 km hoefden te fietsen wilde Marijke evengoed vroeg starten. ´s nachts had het hevig geregend en om 7 uur ´s morgens regende het eigenlijk nog. Eigenlijk kun je stellen dat wij Santiago zijn binnen gedreven. Vrijwel de hele ochtend heeft het geregend, in een afwisselende vorm, van miezerregen tot pijpenstelen. Daarbij was het wel erg jammer dat de lucht helemaal dicht zat en wij helemaal geen uitzicht hadden. Ondertussen mochten wij de laatste colletjes bedwingen. En dat waren er nog flink veel en stijl. Het hield gewoon niet op. Tot in de stad Santiago zelf, waar wij om het centrum in te komen zo´n steile weg moesten nemen dat die gewoon niet te fietsen was. belgische keien gecombineerd met 15% stijging. En dus, wij als totaal verzopen katten (echt alles was nat) dan maar omhoog lopen. Ik had mij de aankomst eigenlijk iets anders voorgesteld.
Wij krijgen die volle aflaat zeker niet kado. Tot het allerlaatste moment is het hard werken geblazen.
Eenmaal boven even linksaf en daar werden wij geroepen door Henk en Hetty die daar ergens wat zaten te drinken. Heel leuk natuurlijk zo´n ontvangst. Zij waren samen met een vader en een zoon die ook gefietst hadden en die zij onderweg ontmoet hadden. Afgesproken dat wij elkaar op het plein voor de kathdraal zo zouden zien. Het laatste stukje wilde ik ook alléén met Marijke fietsen. Precies om twaalf uur kwamen wij op het centrale plein voor de kathedraal aan. Een emotionele dikke zoen bevestigde het eindpunt van deze geweldige reis. Het was een heerlijk onbeschrijvelijk gevoel als je daar zo staat. Eigenlijk besef je het op dat moment nog niet echt. ¨WE DID IT¨. zeiden wij tegen elkaar!
Even later kwamen de vier anderen aanlopen en konden wij lachen en de gebruikelijke foto´s laten maken. Alleen nog steeds jammer dat het maar bleef regenen. Een zonnetje hadden wij toch eigenlijk wel verdiend vonden wij zelf.
Toen wat telefoontjes naar verschillende mensen en toen naar de zijkant van de kathedraal waar de webcam hangt. Zwaaien naar Ans die ons thuis kon zien. (anderen waren op dat moment niet bereikbaar, of waren niet thuis bij een computer).
Toen naar ons vooraf besproken hotel. Dat bleek integenstelling tot de informatie die wij hadden gekregen helemaal niet in het centrum te zijn. Dus wij weer terug naar het centrum. Marijke naar één hotel, ik naar het andere. En dat was het luxe Parador op het plein bij de kathedraal. De prijs viel eigenlijk mee dus de beslissing was snel genomen. Na 6 weken afzien gingen wij onszelf nu heerlijk laten verwennen, heeeeeerlijk!
Mooie kamer met uitzicht op de bergen. Dit Parador is nu een luxe hotel maar was vroeger een pelgrimshospitaal. Het is een heel groot oud vierkant gebouw bestaande uit vier binnenplaatsen, eigenlijk zoals kloosters ze ook veel hebben. Het zou net zo goed een oud klooster kunnen zijn.
Na de gebruikelijke douche en schone kleren deze keer de fietsen heel stevig in de garage gezet met extra kabelslot aan een paal vast. Die worden voorlopig niet meer aangeraakt!
Daarna het plein op en de stad in. Kathedraal bezoeken en gewoon mensen kijken. tegen het eind van de middag een SMS van Henk en Hetty. Zij zitten op een terras met Leo en Joke. Die hebben wij bij Poiter (Frankrijk) ontmoet. Dus wij daar ook naar toe. Heel gezellige hernieuwde kennismaking. Zij zitten in gezelschap van Jopie. Jopie is een vrouw uit Breda die de hele tocht helemaal alleen heeft gefietst. Leuke vrouw, die ook weer mensen van onderweg kent die wij ook gezien hebben. Heel ontspannen en gezellig allemaal. Wij hebben maar een paar flessen Cava (nep champagne) aan laten rukken en hebben daar een paar uur zitten kletsen. Frans van den Berg( frans op de fiets) kwam ook nog even langs, want die bleek om de hoek te zitten. Met elkaar daarna naar een eettent gezocht en daarbij kwamen wij Ronald en Nico tegen die ook ergens wilden eten. Dus uiteindelijk met z´n negenen in een Grand cafe gegeten. En iedereen raakt niet uitgepraat over de ervaringen van onderweg.
Het lijkt overigens wel of mijn maag wat gekrompen is want ik kon zowel mijn Pizza als mijn dessert niet helemaal op.
Vannacht relatief laat naar bed maar daana wel heerlijk geslapen.
En vanmorgen v9or het eerst in 6 weken een uitgebreid ontbijt (buffet). De lekkerste dingen kun je nemen en toch nemen wij allebei bijna alleen maar fruit. Je raakt het gewoon ontwent om veel te ontbijten.
Daarna naar de kerk. Om elf uur zaten wij er al terwijl de mis om twaalf uur zou beginnen. Wij konden op de tweede bank zitten, dus dat zat wel goed. Er gebeurt dan ontzettend veel. Het is een speciale pelgrimsmis dus ontzettend veel pelgrims die heen en weer lopen en een goed plaatsje proberen te krijgen. Dan, om kwart voor twaalf komt een hele grote groep jongeren die helemaal vooraan op de grond mogen zitten. (een paar daarvan lezen later iets voor tijdens de mis). Een Non blijkt alles als een regiseur te regelen. Voor de mis studeert zij een paar liederen in en ook tijdens de mis zingt zij en regelt de zaken met de vier priesters die de mis leiden. De mis begint met het opnoemen van de hoeveelheden pelgrims die gisteren aangekomen zijn en waar ze vandaan komen. Dus de landen en als het om spanje gaat de steden. Een beetje zoals de paus dat doet met pasen maar dan alles in het Spaans.
De mis is mooi maar op zich niet zo bijzonder behalve op het laatst na de communie, als acht mannen het grote wierooksvat aan een heel lang touw, onder luid gezang en harde orgelmuziek van links naar rechts door het midden van de kerk slingeren. Het Wierooksvat raakt dan bijna het hele hoge plafond van de zijbeuken van de kerk. Zeer spectaculair voor iedereen. ( 2500 mensen in de kerk)
Iedereen fotografeert en filmt er dan lustig op los. Het is een groot theater, maar wel een heel speciaal soort theater.
Na de kerk Koffie gedronken met Ronald en Nico en met Jan en Frans. Nog wat uitgewisseld en vooral besproken hoe iedereen terug gaat. Zij gaan ook nog naar Kaap Finisterre, Ronald en Nico fietsen en Jan en Frans met de bus.
Ik weet het nog niet wat ik doe.
Zo dat was het dan voorlopig. Ik zal van de komende dagen geen stukjes meer schrijven, want vanaf nu is het meer een gewone vakantie. Wij hebben voor onszelf nog niet helemaal duidelijk wat wij hier de komende dagen gaan doen en wanneer wij weer naar Nederland willen vliegen.
Tot slot
Ik vond het heel leuk om te doen en ik hoop dat de lezers hierdoor een beetje een beeld hebben gekregen hoe het is om een dergelijke pelgrimstocht te maken. Uit de verschillende reacties begrijp ik dat jullie ook wel benieuwd zijn naar het verhaal van Marijke. Het is goed om te weten dat Marijke ieder verhaaltje altijd heeft gelezen voordat het werd verzonden en dat ik mijn ideeën vaak kreeg uit haar aantekeningen. Zij zal mogelijk andere invalshoeken gebruiken en andere accenten leggen, maar wij hebben grofweg de zelfde ervaringen gehad. maar ongetwijfeld zal ze er jullie in Nederland graag in geuren en kleuren over vertellen.
Wij vonden het alletwee een intense en geweldige ervaring om mee te maken in heel veel opzichten.
Een hartelijke groet van een dankbare en gezegende pelgrim met compostellaat en volle aflaat in de bagage.
Paul, ook namens Marijke
PS.
Wij blijven nog wel alle reacties op deze weglog lezen. (tot in lengte van dagen)
PS 2
Ik zal thuis nog wel proberen er wat foto´s bij te plaatsen, want dat lukte niet via mijn telefoontje.
-
29 Juni 2009 - 15:15
Anja En Fred:
Toppie en de biertje(s) van harte verdiend. Dank voor alle verslagen, emoties en soms zaten we mee te duwen om jullie sneller over de "toppies"te laten komen. Maar jullie moesten het zelf doen!!! Het zal stil worden in de avond. Geen verhaaltjes meer. Maar geniet van de volle aflaat, en de welverdiende vakantie nu!!! anja en fred -
29 Juni 2009 - 19:18
Wil En Koos:
Gefeliciteerd met deze overwinning.
Zo noem ik het maar.
Wij zijn trots op jullie prestatie.
Ik zie je weer in Nederland.
Jullie schelpen hebben ieder dag op tafel gelegen om steeds aan jullie reis te denken. -
29 Juni 2009 - 19:37
Dinie:
Geweldig,helemaal top, proficiat met jullie geweldige prestatie.Dat wordt afkikken van alle modderbaden,ontmoetingen,leuke ervaringen enz. Volgens mij stappen jullie in Nederland elke morgen weer per ongeluk op de fiets. Heel veel groeten en geniet nog van jullie vervolg.Ik heb een beetje geproeft van het pelgrimeren en zal na jullie verhalen de tocht zeker afmaken. Ik ben helemaal om. -
29 Juni 2009 - 19:49
Hans & Marjoeke:
Finish bereikt! Geweldige prestatie, wij hebben met plezier jullie tocht gevolgd. Wat een afwisseling, wat een ontberingen, wat een mooie momenten, wat een leuke contacten, welk een steile hellingen en daarop volgend diepe dalen. Jullie hebben het allemaal mooi gefixt! Van harte met dit bevochten einddoel. Geniet maar lekker na met z'n tweetjes. Misschien toch op de fiets terug?
Tot gauw!
Hans en Marjoeke
-
29 Juni 2009 - 21:14
Anneline:
Hallo lieverds! Wat goed dat jullie het gehaald hebben! Ik heb niet alle verhalen gevolgd, maar ben trots op jullie! Wanneer komen jullie terug? Dan wordt het tijd om alle verhalen uit te wisselen! Heel veel plezier nog en tot snel!
X Anneline -
29 Juni 2009 - 21:14
Anneline:
Hallo lieverds! Wat goed dat jullie het gehaald hebben! Ik heb niet alle verhalen gevolgd, maar ben trots op jullie! Wanneer komen jullie terug? Dan wordt het tijd om alle verhalen uit te wisselen! Heel veel plezier nog en tot snel!
X Anneline -
29 Juni 2009 - 22:04
Henk Van Riet:
sprakeloos...gebeurt me niet vaak maar dit keer absoluut wel. gefeliciteerd met deze mijlpaal samen en..bijna net zo snel als toen alweer 6 jaar geleden toen pul nog veel weg had van een jonge god. nu met zijn gade alweer een topprestatie. genieten dus in een parador, ik zou nog maar lang genieten daar van alle inspanningen. genietse samen en met al die anderen. -
30 Juni 2009 - 08:00
Hennie:
"De wereld is een (e)boek; wie niet reist, leest enkel één bladzijde."
Gefeliciteerd met het volbrengen van deze tocht, deze kan worden bijgeschoven op jullie boekenplank. -
01 Juli 2009 - 07:43
Gert En Anneke:
geweldig echt top dat jullie het gehaald hebben en,
en wat dat zonnetje betreft, zijn jullie toch zelf het zonnetje, wat een warmte en ondanks de vermoeidheid wat energie jullie hebben, wij hebben daar heel diep respect en ons zeker tot nadenken gezet dat er meer is dat alleen maar werken. laat jullie nu nog even lekker verwennen, hopen jullie gauw te zien.
dikke kus Anneke en Gert -
02 Juli 2009 - 07:46
Munk:
wat een topprestatie.. chapeau!!!
had een heeeeeele tijd niet ingelogd en net op le moment supreme jullie natte aankomst gelezen.
echt goed en ben benieuwd naar jullie verhalen en foto`s. jullie huis staat op jullie te wachten.have fun en liefs Carel@munk -
02 Juli 2009 - 08:08
Nell&Wim Breukel:
Proficiat met jullie pelgrimstocht naar Santiago de compostella in 42 spannende dagen.
Wij wensen jullie een behouden thuiskomst toe.
Nell en wim. -
02 Juli 2009 - 08:34
Peterenmieke:
Van harte gefeliciteerd met het bereiken van het doel. Inmiddels fietsen wij er hier ook weer op los, Peter inmiddels op de E-bike, zo kunnen wij ook weer afstanden afleggen Wij kussen jullie met het behaalde resultaat en zien elkaar weer in het zonovergoten Holland. -
04 Juli 2009 - 10:43
Ank Boerman:
Proficiat met jullie prestatie!! You did it toch maar, ons petje af voor jullie allebei!Wij kunnen er alleen nog maar van dromen. hartelijke groet, Ank Boerman
P.boerman@hccnet.nl -
06 Juli 2009 - 20:29
Nico En Anneke:
Gefeliciteerd, wat een geweldige prestatie!
Had een tijdje niet gelezen, maar heb dat net ademloos weer ingehaald,geniet nog even van jullie welverdiende rust en tot binnenkort weer in de feithlaan.
-
08 Juli 2009 - 07:21
Frans Magielse:
hoi Paul en Marijke
Jan en ik zijn al een aantal dagen thuis. Ik heb ontzettend genoten van deze reis en had het nooit willen missen. Na een dag of vier Santiago hebben we afgelopen donderdag van 's morgens 6.45 uur tot 's avonds 20.15 uur getreind om in Pamplona te komen. Hier nog een paar dagen geweest en daarna op zaterdagavond met de fietsbus naar huis vertrokken. Hier wachtte mij zondag thuis een feestelijke ontvangst, wat tot in de late uurtjes is doorgegaan. Ik wens jullie in de toekomst nog alle geluk toe en hoop dat jullie net als ik nog vaak terug zullen denken aan deze schitterende
"monstertocht"
groetjes Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
