Dag 20
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul en Marijke
06 Juni 2009 | Frankrijk, Joussé
Dag twintig,
Rustdag in Joussee
Het is de moeite waard om ons op dit moment hier te zien zitten ( via een webcam b.v.). Maar ik zal proberen een kleine beschrijving te geven.
Wij zitten nog steeds in de Chambre d´hote waar wij gisteren zijn aangekomen. Eigenlijk is het een ¨Gites de France¨ Dat is een klein apart huisje van ongeveer 50 vierkante meter, midden in de natuur. Vlak naast het huis van de eigenaresse, maar je kunt dat huis niet zien. Alles is heel ouderwets, simpel en tuttig ingericht. Buiten komt er de hele middag om de 10 minuten een flinke bui naar beneden.Vanmorgen niet, toen regende het aan één stuk door. Marijke zit nu op de kleine 2 zitsbank, waar wij een kleed overheen hebben gedaan i.v.m. de mogelijke vlooien, met haar zere arm en knie omhoog te lezen in het E-book dat zij met haar verjaardag gekregen heeft en waar ongeveer 15 boeken op staan. Naast haar de I-pod met Easy listening muziek (Nora Jones e.d.)uit een mini-luidspeakertje en Ik zit aan de tafel dit stukje te typen op mijn telefoontje met mini-toetsenbord. De techniek ten top. De verwarming naast mij staat hoog. En eerder vandaag heb ik onder een afdakje hiernaast een paar uur aan onze fietsen zitten sleutelen om de remmen en de derailleurs weer goed af te stellen, De kettingen schoon te maken en te smeren en de standaard van Marijke te herstellen.
Daarvóór hebben wij ons bed eerst uitgezogen en alles afgehaald en uitgeklopt omdat wij vanmorgen onder de vlooienbeten zaten. Vervolgens hebben wij het hele huisje ook maar even gezogen en daar waar het kon wat gesopt, want het was ongelooflijk smerig.( Als Marijke niet zo beroerd aan toe was geweest gisteren had ze hier natuurlijk niet gaan zitten, want schoon is haar voorwaarde). Dus al met al een echt huiselijk tafreel zo na een flink aantal dagen fietsen. O ja tussen de middag heb ik in het naburige dorp even wat boodschappen gehaald zodat wij zodadelijk van een lekker gebakken eitje kunnen genieten met wat meloen + ham en een glaasje wijn, als avondmaaltijd. Vanmiddag konden wij zelfs nog even naar de tennisfinale dames kijken op Roland Garros en ook de herdenking van D-Day in Normandië met alle hoogwaardigheidsbekleders.
Eerlijk is eerlijk wij zitten hiervan alletwee te genieten van deze heerlijke rustdag! Wij zitten hier van God en alles verlaten in een dal, vlak naast een klein riviertje en zelfs onze telefoons hebben hier geen bereik. Ik heb de grootste moeite om dit stukje straks te verzenden.
Nu even terug naar gisterenavond. Om half acht gingen wij naar het huis van de eigenaresse voor de beloofde avondmaaltijd. Wij werden eerst ontvangen in de zeer rommelige salon voor een apperatief. Daar vertelde deze 60 jarighe vrouw dat haar man die nu 70 is op dit moment ook onderweg was naar Santiago de Compostella maar dan lopend. Hij was een paar weken geleden in St Jean Pied de port (begin van de pyreneeën) begonnen en was nu in de omgeving van Burgos. Terwijl wij daar zaten belde hij net op en kon zij enthousiast vertellen dat zij een paar Santiago gangers in huis had. Mevrouw zelf bleek onderburgemeester van deze streek (5 dorpen) te zijn en verantwoordelijk voor de hele waterhuishouding van de hele omgeving. Zij sprak heel goed engels, wat voor de levendige conversatie wel aangenaam was. Verder kon zij heel goed koken en op het menu stonden eerst Asperges met een heerlijke saus, vervolgens kip met aardappelen met kaas en Gemarineerde aardbeien met slagroom toe. Een alleraardigste en boeiende vrouw. Vanmorgen kwam zij ons brood en beleg brengen in ons huisje en konden wij de hele dag onze gang gaan. Zij had zelfs nog even de gemeente stempel meegenomen voor ons pelgrimspaspoort.
Naast dit huisje heeft zij nog een huis met 5 chambre d´hote kamers. En dat alles zonder personeel, vandaar dat het niet allemaal even schoon is.
Met de gezondheid van Marijke gaat het, na een nacht met veel pijn, intussen al iets beter. De hand kan ze redelijk bewegen, alleen nog niet belasten. De nek is erg stijf en heb ik vanmiddag uitgebreid gemasseerd. Op de schaafwonden doen wij af en toe de zalfjes die wij bij ons hebben. Het is heel goed dat wij vandaag hier gebleven zijn en als wij willen, of als het nog nodig is kunnen wij hier nog een dag blijven, (hangt ook van de vlooien af vannacht)
Een prettige bijkomstigheid was dat wij vandaag in deze regen en storm niet hebben hoeven fietsen. Want het weer is totaal omgeslagen.
Een hartelijke ¨pelgrims¨
(luiwammes) groet,
Paul
Rustdag in Joussee
Het is de moeite waard om ons op dit moment hier te zien zitten ( via een webcam b.v.). Maar ik zal proberen een kleine beschrijving te geven.
Wij zitten nog steeds in de Chambre d´hote waar wij gisteren zijn aangekomen. Eigenlijk is het een ¨Gites de France¨ Dat is een klein apart huisje van ongeveer 50 vierkante meter, midden in de natuur. Vlak naast het huis van de eigenaresse, maar je kunt dat huis niet zien. Alles is heel ouderwets, simpel en tuttig ingericht. Buiten komt er de hele middag om de 10 minuten een flinke bui naar beneden.Vanmorgen niet, toen regende het aan één stuk door. Marijke zit nu op de kleine 2 zitsbank, waar wij een kleed overheen hebben gedaan i.v.m. de mogelijke vlooien, met haar zere arm en knie omhoog te lezen in het E-book dat zij met haar verjaardag gekregen heeft en waar ongeveer 15 boeken op staan. Naast haar de I-pod met Easy listening muziek (Nora Jones e.d.)uit een mini-luidspeakertje en Ik zit aan de tafel dit stukje te typen op mijn telefoontje met mini-toetsenbord. De techniek ten top. De verwarming naast mij staat hoog. En eerder vandaag heb ik onder een afdakje hiernaast een paar uur aan onze fietsen zitten sleutelen om de remmen en de derailleurs weer goed af te stellen, De kettingen schoon te maken en te smeren en de standaard van Marijke te herstellen.
Daarvóór hebben wij ons bed eerst uitgezogen en alles afgehaald en uitgeklopt omdat wij vanmorgen onder de vlooienbeten zaten. Vervolgens hebben wij het hele huisje ook maar even gezogen en daar waar het kon wat gesopt, want het was ongelooflijk smerig.( Als Marijke niet zo beroerd aan toe was geweest gisteren had ze hier natuurlijk niet gaan zitten, want schoon is haar voorwaarde). Dus al met al een echt huiselijk tafreel zo na een flink aantal dagen fietsen. O ja tussen de middag heb ik in het naburige dorp even wat boodschappen gehaald zodat wij zodadelijk van een lekker gebakken eitje kunnen genieten met wat meloen + ham en een glaasje wijn, als avondmaaltijd. Vanmiddag konden wij zelfs nog even naar de tennisfinale dames kijken op Roland Garros en ook de herdenking van D-Day in Normandië met alle hoogwaardigheidsbekleders.
Eerlijk is eerlijk wij zitten hiervan alletwee te genieten van deze heerlijke rustdag! Wij zitten hier van God en alles verlaten in een dal, vlak naast een klein riviertje en zelfs onze telefoons hebben hier geen bereik. Ik heb de grootste moeite om dit stukje straks te verzenden.
Nu even terug naar gisterenavond. Om half acht gingen wij naar het huis van de eigenaresse voor de beloofde avondmaaltijd. Wij werden eerst ontvangen in de zeer rommelige salon voor een apperatief. Daar vertelde deze 60 jarighe vrouw dat haar man die nu 70 is op dit moment ook onderweg was naar Santiago de Compostella maar dan lopend. Hij was een paar weken geleden in St Jean Pied de port (begin van de pyreneeën) begonnen en was nu in de omgeving van Burgos. Terwijl wij daar zaten belde hij net op en kon zij enthousiast vertellen dat zij een paar Santiago gangers in huis had. Mevrouw zelf bleek onderburgemeester van deze streek (5 dorpen) te zijn en verantwoordelijk voor de hele waterhuishouding van de hele omgeving. Zij sprak heel goed engels, wat voor de levendige conversatie wel aangenaam was. Verder kon zij heel goed koken en op het menu stonden eerst Asperges met een heerlijke saus, vervolgens kip met aardappelen met kaas en Gemarineerde aardbeien met slagroom toe. Een alleraardigste en boeiende vrouw. Vanmorgen kwam zij ons brood en beleg brengen in ons huisje en konden wij de hele dag onze gang gaan. Zij had zelfs nog even de gemeente stempel meegenomen voor ons pelgrimspaspoort.
Naast dit huisje heeft zij nog een huis met 5 chambre d´hote kamers. En dat alles zonder personeel, vandaar dat het niet allemaal even schoon is.
Met de gezondheid van Marijke gaat het, na een nacht met veel pijn, intussen al iets beter. De hand kan ze redelijk bewegen, alleen nog niet belasten. De nek is erg stijf en heb ik vanmiddag uitgebreid gemasseerd. Op de schaafwonden doen wij af en toe de zalfjes die wij bij ons hebben. Het is heel goed dat wij vandaag hier gebleven zijn en als wij willen, of als het nog nodig is kunnen wij hier nog een dag blijven, (hangt ook van de vlooien af vannacht)
Een prettige bijkomstigheid was dat wij vandaag in deze regen en storm niet hebben hoeven fietsen. Want het weer is totaal omgeslagen.
Een hartelijke ¨pelgrims¨
(luiwammes) groet,
Paul
-
06 Juni 2009 - 18:31
Marjoeke:
Beste (verdiend luie) Pelgrims,
Nou, nou, nou een verhaal met een sterretje vooral als je er op terug kunt kijken.
Lekker huishoudelijk bezig zijn verzet jullie gedachten en spaart energie voor de komende dagen.
Fijn dat jullie zo lekker in de watten (zonder vlooien) worden gelegd!
Marijke het allerbeste met je herstel, zodat je straks weer lekker op de fiets kunt springen.
Groeten
H&M -
06 Juni 2009 - 21:04
Marjolijn Engelkes:
bonsoir,
zal kort zijn(niet zo moeilijk voor mij),want het is dormir tijd!!
lees net de laatste 3 verhalen.Jeetje rita,gaat het weer een beetje?wat een pittige val was dat!
je moet ons "feestliedje''
en maar fietsen,en maar kijken naar de KONT van je vent niet zo letterlijk nemen,dan raak je van slag!!gelukkig is er niets gebroken.wat zullen jullie lekker slapen in zo,n schoon huis,heerlijk geen jeuk.hopelijk morgen beter weer.veel plezier,wees voorzichtig ,ben trots op jullie!!!!xxxmar noisette , apres le vin
-
06 Juni 2009 - 22:30
Henk Van Riet:
jemig de pemig
dat zou koot zeggen na zo'n verhaal. dat is echt afzien al zou je dat niet zeggen na zo'n huishoudelijk verhaal. lijkt me wel wat met al die vlooitjes. toch wel goed om ff de tijd te nemen voor herstel en bezinning. het lijkt me dat marijke nu wat verder op de ladder staat van de ontberingen..doe het rustig en bedaard, dan komt de rest vanzelf wel weer aan de beurt
groeten en sterkte -
07 Juni 2009 - 08:30
Anja Fred:
Weten jullie nog?? de kippenschuur op Naxos. Toen was het ook zo erg met een Mecog kunstmestzak,een matras van stro en de vlooien die dachten wij er bij! Maar de grote schoonmaak heeft geholpen? Vannacht geen vlo meer te voelen? Vandaag weer opnieuw de start gemaakt op weg naar SdC, be carefull. a+f -
07 Juni 2009 - 19:29
Marry En Dick:
Hoi Pelgrimgangers,
We hebben jullie web-log gevonden en een hoop leeswerk in te halen.Intussen hebben jullie alle tijd om de vlooienmars te spelen! Wat een verhaal!
Groeten, succes en sterkte.
Marry, Dick
-
07 Juni 2009 - 21:06
Floris:
Geachte heer en mevrouw van Kuijeren,
Hierbij bevestig ik onze zojuist gemaakte telefonische afspraken:
Heel veel sterkte, herstel en fietsplezier+succes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
