Dag 27
Door: Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul en Marijke
13 Juni 2009 | Frankrijk, Gourbera
Dag zeven en twintig
Van Moustey naar Gourbera
Het is nu half acht ´s avonds en ik schrijf dit verhaaltje terwijl ik nu al weet dat ik het niet kan verzenden omdat ik hier helemaal geen netwerk bereik heb in deze uitgestrekte eenzaamheid van het Les Landes gebied.
Gisteren sloot ik af met de mededeling dat wij vroeg zouden vertrekken i.v.m. de warmte. Daar had ik inderdaad niets teveel mee gezegd. Midden op de dag was het ruim boven de 33 graden en tussen die dennenbomen voelt het extra warm aan. Dat vroeg vertrekken viel overigens wat tegen omdat onze gastheer en gastvrouw tijdens het ontbijt heel enthousiast allerlei dingen over het huis vertelden en wij te beleefd waren om dat af te breken. Maar goed toch nog vóór negenen op de fiets. Opnieuw eindeloze lange kaarsrechte wegen door de naaldbossen met af en toe een afdaling en een klimmetje als wij weer een riviertje over moesten steken.
Van een mevrouw van het VVV in St. Emilion hadden wij een paar dagen geleden al gehoord dat hier in januari van dit jaar de hevigste storm was geweest sinds 1919 en dat er veel bomen geknakt waren. Wij konden ons echter niet voorstellen dat het ze erg was. Vooral de plaatsen waar de bomen al wat uitgedund zijn is bijna de helft halverwege de stam afgebroken. Daarnaast zijn duizenden bomen vanaf de grond ontworteld en ontzettend veel andere hangen helemaal scheef. Een hele kaalslag. Niet dat die bossen op zich nou zo mooi zijn maar het geeft een troosteloze
aanblik. Al eerder hadden wij gemekt dat er nu veel buitenlandse bosbouwers hier nu bezig zijn om de schade te hertellen. (Ieren, Oostenrijkers e.a.) Maar volgens mij hebben ze daar jaren voor nodig.
Afijn door dit landschap hebben wij vandaag weer 85 km in de hitte afgelegd op weg naar Santiago de Compostella. Wel heel rustig deze wegen, zodat wij de meeste tijd naast elkaar kunnen fietsen, wat wel weer gezellig is. Van zes jaar geleden kon ik mij vaag iets herinneren van een Chambre d´hote in een klein gehucht hier ergens in de buurt, waar ik toen een nacht geslapen had. Bij navraag in het vorige dorp, bleek dat in het dorp 8 km verder, Gourbera, een Chambre d`hote te moeten zijn. En inderdaad dat klopte. Bij het binnenrijden in dit gehucht (Gourbera, 15 km noord oost van Dax) stond er direct een bordje Chambre d´hote en ik herkende direct het huis. Na aanbellen deed er een man open die bevestigde dat hij nog een kamer vrij had, maar hij gaf ook direct aan dat hij geen eten had voor ons en dat er in het dorp ook geen restaurant en geen winkel was. De dichtsbijzijnde winkel was 7 km hier vandaan.
Dat was dus wel een klein probleem omdat wij vandaag naast wat Yoghurt, een banaan en wat druiven niets gegeten hadden. Maar even later kwam de vrouw des huizen erbij vanuit het Zwembad!!!!! en zij dat zij wel iets van een salade kon maken. Maar dat zou na acht uur worden want zij moesten nog naar een voorstelling van de kinderen op de school.
Dus dat betekende dat wij een paar uur het huis + de gigantische tuin + het zwembad met ligstoelen voor onszelf hadden. Je begrijpt voor een paar simpele pelgrims geen straf! Heerlijk, na zo´n hete dag. De allereerste keer deze reis dat de zwembroek uit de tas opgeduikeld moest worden.
De gastheer en gastvrouw zijn net weer thuisgekomen en gaan nu iets lekkers klaarmaken.
Als het goed is fietsen wij morgen naar de uitlopers van de pyreneeën, dus dan beginnen wij al weer een beetje te klimmen!
Waarschijnlijk kan ik dit stukje morgen pas versturen, maar daardoor niet minder goed bedoeld.
Een lekkere zonnige en luie pelgrimsgroet,
Paul
Van Moustey naar Gourbera
Het is nu half acht ´s avonds en ik schrijf dit verhaaltje terwijl ik nu al weet dat ik het niet kan verzenden omdat ik hier helemaal geen netwerk bereik heb in deze uitgestrekte eenzaamheid van het Les Landes gebied.
Gisteren sloot ik af met de mededeling dat wij vroeg zouden vertrekken i.v.m. de warmte. Daar had ik inderdaad niets teveel mee gezegd. Midden op de dag was het ruim boven de 33 graden en tussen die dennenbomen voelt het extra warm aan. Dat vroeg vertrekken viel overigens wat tegen omdat onze gastheer en gastvrouw tijdens het ontbijt heel enthousiast allerlei dingen over het huis vertelden en wij te beleefd waren om dat af te breken. Maar goed toch nog vóór negenen op de fiets. Opnieuw eindeloze lange kaarsrechte wegen door de naaldbossen met af en toe een afdaling en een klimmetje als wij weer een riviertje over moesten steken.
Van een mevrouw van het VVV in St. Emilion hadden wij een paar dagen geleden al gehoord dat hier in januari van dit jaar de hevigste storm was geweest sinds 1919 en dat er veel bomen geknakt waren. Wij konden ons echter niet voorstellen dat het ze erg was. Vooral de plaatsen waar de bomen al wat uitgedund zijn is bijna de helft halverwege de stam afgebroken. Daarnaast zijn duizenden bomen vanaf de grond ontworteld en ontzettend veel andere hangen helemaal scheef. Een hele kaalslag. Niet dat die bossen op zich nou zo mooi zijn maar het geeft een troosteloze
aanblik. Al eerder hadden wij gemekt dat er nu veel buitenlandse bosbouwers hier nu bezig zijn om de schade te hertellen. (Ieren, Oostenrijkers e.a.) Maar volgens mij hebben ze daar jaren voor nodig.
Afijn door dit landschap hebben wij vandaag weer 85 km in de hitte afgelegd op weg naar Santiago de Compostella. Wel heel rustig deze wegen, zodat wij de meeste tijd naast elkaar kunnen fietsen, wat wel weer gezellig is. Van zes jaar geleden kon ik mij vaag iets herinneren van een Chambre d´hote in een klein gehucht hier ergens in de buurt, waar ik toen een nacht geslapen had. Bij navraag in het vorige dorp, bleek dat in het dorp 8 km verder, Gourbera, een Chambre d`hote te moeten zijn. En inderdaad dat klopte. Bij het binnenrijden in dit gehucht (Gourbera, 15 km noord oost van Dax) stond er direct een bordje Chambre d´hote en ik herkende direct het huis. Na aanbellen deed er een man open die bevestigde dat hij nog een kamer vrij had, maar hij gaf ook direct aan dat hij geen eten had voor ons en dat er in het dorp ook geen restaurant en geen winkel was. De dichtsbijzijnde winkel was 7 km hier vandaan.
Dat was dus wel een klein probleem omdat wij vandaag naast wat Yoghurt, een banaan en wat druiven niets gegeten hadden. Maar even later kwam de vrouw des huizen erbij vanuit het Zwembad!!!!! en zij dat zij wel iets van een salade kon maken. Maar dat zou na acht uur worden want zij moesten nog naar een voorstelling van de kinderen op de school.
Dus dat betekende dat wij een paar uur het huis + de gigantische tuin + het zwembad met ligstoelen voor onszelf hadden. Je begrijpt voor een paar simpele pelgrims geen straf! Heerlijk, na zo´n hete dag. De allereerste keer deze reis dat de zwembroek uit de tas opgeduikeld moest worden.
De gastheer en gastvrouw zijn net weer thuisgekomen en gaan nu iets lekkers klaarmaken.
Als het goed is fietsen wij morgen naar de uitlopers van de pyreneeën, dus dan beginnen wij al weer een beetje te klimmen!
Waarschijnlijk kan ik dit stukje morgen pas versturen, maar daardoor niet minder goed bedoeld.
Een lekkere zonnige en luie pelgrimsgroet,
Paul
-
13 Juni 2009 - 20:53
Anja En Fred:
Vandaag hier in Les Pays Bas ook heerlijk weer. Windstil zonnig en ideaal fietsweer. Massaal gefiets dus. Leuk nu die verwennerij in een zwembad ( ! ) . Wij krijgen wel veel bewondering voor de dagafstanden van 80-90-100 km! Wij zijn nog niet zover.Veel fietsplezier, straks, morgen en het echte werk gaat al een beetje beginnen. salut a+f -
13 Juni 2009 - 21:54
Hans En Marjoeke:
Het mooie weer is er! Genieten!
Dit traject roept herkenning bij ons op. Wij hebben hier een aantal jaren aan de kust onze vakanties beleefd. De omgeving daar doet ons enigszins aan de duinkust van Nederland denken.
Wij hopen dat jullie culinair ook goed hebben afgesloten. Wensen jullie voor de Pyreneeën een goede tocht. Hopelijk vallen de opklimmingen mee en geven de afdalingen jullie de kracht om met deze pelgrimstocht de eindstreep te behalen.
Salut.
H&M
-
14 Juni 2009 - 09:40
Anneke En Gert:
Eindelijk ook een reactie van ons, liep erg achter met het lezen van der reisverslagen maar vanaf nu ben ik weer bij en volg jullie nauwlettend, wat een belevenis, ik heb met jullie zoiets van die hebben alles al gezien maar elke keer ben in weer in de ban van jullie avonturen.Veel bewondering voor jullie en met name vo
or Marijke.
Liggen jullie nu een beetje op schema?
Dikke kus van ons Gert en Anneke -
14 Juni 2009 - 17:18
Wim Breukel:
Site geopend,dag 1 t/m 27
gecopieerd voor Nell die op reis gaat naar Berlijn
Kan zij onderweg van jullie belevenissen genieten.
Goede reis naar compostella
Wim.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
