Dag 34 en 35

Dag vier en dertig en vijf en dertig.
Van Logrono naar Burgos
21 juni het begin van de zomer.
Het is half twee ´s middags en zittend in een kleine tearoom/banketbakkerij in het centrum van Burgos, aan een lekker kopje cafe solo en een Cortado begin ik eindelijk aan mijn stukje van gisteren. Een luie pelgrim dus. Maar wij hebben ons dan ook een rustdag gegund.
Wat er aan vooraf ging:
Gisteren zaten wij alweer om zeven uur op de fiets. En na een lang stuk vlak begon het klimmen weer. Maar dankzij André Hazes en alle andere artisten op de ipod kwamen wij daar goed doorheen. Vrijwel de hele dag een totaal uitgestorven en kaal landschap. Gelukkig hielp de temperatuur ons mee, maar wel wat overdreven want na 30 km toen wij onzelf op koffie trakteerden gingen wij als eerste de lange broeken en dikke jassen aan doen. De laagste gemeten temperatuur was 10 graden. Dan ga je in Nederland ook niet met een korte broek fietsen. Maar het klimmen gaat dan wel wat gemakkelijker dan met 30 graden. De kou kwam ook wel vanwege de felle wind en het feit dat wij gisteren steeds fietsen tussen de 700 en 1050 meter hoogte. Wij zitten dus duidelijk op de Spaanse hoogvlakte Eerder beschreef ik al de drukke N120 die van oost naar west loopt. Daar moesten wij ook 5 km over rijden. met gevaar voor eigen leven mioet ik zeggen, want de vrachtwagens, bussen en gewoon verkeer denderen soms op een halve meter langs je heen en zuigen je mee in hun luchtstroom. We besloten toch maar even nog maar een extra stuk op deze weg te blijven rijden omdat er ook een grindpad was voor de wandelaars waar wij gebruik van konden maken. Zo stonden wij opeens om één uur, 90 km van onze startplaats in het centrum van Burgos. wel behoorlijk uitgeput maar ook voldaan. Wij besloten al snel dat wij hier maar een extra rustdag moesten gaan houden, want onze lichamen waren daar duidelijk aan toe. Daarom via het VVV een hotel gezocht dat niet helemaal in het drukke centrum ligt. Een beetje aan de rand in een soort park, heel rustig (dachten wij). Het bleek, heel toepasselijk, voorheen een seminari geweest te zijn. Een llekkere kamer en een goede douche, + nog een koelkastje op de kamer. Heel belangrijk voor het inslaan van het ontbijt. Na het dagelijkse douche en uitpak ritueel, naar het centrum toe voor een verlate lunch. dat kan hier eigenlijk alleen in de vorm van tapas en dat is vrij moeilijk te bestellen aangezien alles in het Spaans is en bijna niemand iets van Engels spreekt. Maar goed toch gelukt.
Nog even een kopje koffie op het plein voor de meest imposante kathedraal die wij tot nu toe gezien hebben. Komen daar ¨Jan en Frans¨ weer aan Hebben wij al twee keer eerder gezien. samen een biertje gedronken en toen, los van elkaar de prachtige kathedraal in. Daar waren de hele dag door, in een apart gedeelte verschillende trouwtjes. dat geeft een prachtig beeld met prachtig aangeklede mensen, vooral de vrouwen in de meest fantastische jurken en een hoop geknal als de trouwerij voorbij is.
Het inwendige van de Kathedraal was minstens net zo mooi en indrukwekkend als de buitenkant. Heel groot met veel extra kapellen. Voor kerkliefhebbers zeker de moeite waard om ooit nog eens te bezoeken.
´s Avonds ook nog even de stad in om te eten. Alle tentjes waren propvol want eigenlijk was het vrij koud buiten, dus je kon niet op een terras zitten. Wij kwamen in dezelfde tapastent terecht als ´s mddags en zagen met veel spanjaarden een paar doelpunten van de wedstrijd Spanje tegen Zuid Afrika. Heerlijk om dat in een vol cafe mee te maken.
Toen wij in ons hotel kwamen bleken daar twee trouwerijen gevierd te worden. Een beetje luidruchtig maar verder niet storend. Tot half vijf ´s morgens toen enkele feestgangers het nodig vonden om kei en keihard de extra grote boxen van hun autoradio te laten horen aan hun mede feestgangers. dat hebben wij wel meer in Spanje meegemaakt en schijnen zij leuk te vinden.

Afijn, misschien wel mede daardoor lekker lang uitgeslapen en na een fruit en yoghurt ontbijt op onze kamer langzaam de gezellige stad in geslenterd waar verschillende dingen te doen zijn. En nu zitten wij dan heel relaxt, net alsof het vakantie is, een temperatuur van 20 graden aan een kopje koffie met een gebakje. Ook wel eens lekker hoor.

Vanaf hier is het nog krap 600 km tot de kathedraal van Santiago de Compostella. Maar daarvoor bevinden zich, naast de gewone klimmetjes, nog twee bergen van 1300 en 1600 meter hoog. Die moeten eerst nog beklommen worden.

Wij maken er vandaag hier nog een gezellige rustdag van.

Een relaxte pelgrimsgroet,
Paul

PS,
Ank, ontzettend leuk dat je reageert op deze site.
Is alles nog goed gegaan tot Tours? Ik kan je niet persoonlijk beantwoorden want ik heb geen mailadres van je. Doe de groeten aan de andere dames.
Paul ook namens Marijke