Dag 32

Dag twee en dertig
Van Puenta La Reina naar Logrono
Vanmorgen om half zeven werd ik gewekt door mijn geliefde kamergenoot, omdat zij graag vroeg wilde gaan fietsen i.v.m. de warmte. Dit gezien de ervaring van gisteren. Met alleen de koelgehouden yoghurt (in de wastafel) als ontbijt, vertrokken wij om 7.00 uur. Het wordt eentonig maar het werd direct weer klimmen geblazen en niet zo´n klein beetje ook. Maar ik had Marijke al voorspeld dat gaat in heel Spanje zo door. Er staat ons wat dat betreft nog heel wat te wachten. Maar de temperatuur was vanmorgen vroeg nog heel dragelijk. Het begon met een graad of 18, heerlijk. Zes'jaar geleden toen Henk en ik deze weg reden was het er heel druk en kwamen wij ook nog vast te zitten in de blubber. Nu was er inmiddels een nieuwe snelweg aangelegd en konden wij vrijwel de hele dag over de oude hoofdweg rijden. En daar reed nu bijna geen auto meer, dus dat was heerlijk relaxt. Maar het hele parcours van vandaag was veel klimmen en dalen en na een paar uur konden de hemden weer uit en was een T-shirtje meer dan voldoende om in te fietsen. Wij eindigden weer met 31 graden in de schaduw. ( 41 in de zon)
Waarop Marijke met het onzalige voorstel kwam om morgen om 6.00 uur te starten. Het moet niet gekker worden. Het landschap hier is totaal verschillend als dat van Frankrijk. Vrij kaal en heuvelachtig met veel Graanvelden en op de toppen van de bergen verschillende windmolenparken, een teken dat het hier flink kan waaien anders zetten ze die daar niet neer. De wandelroute kruist verschillende keren onze weg en wij hebben vaak medelijden met die mensen die in de hitte door korenvelden en smalle paden moeten lopen en af en toe op een smal pad langs de kant van de weg.
Na een kilometer of 15 even onze dagelijkse boodschappen gedaan voor de lunch. Kersen,bananen en drinkyoghurt en op een klein dorpspleintje met een pomp op een bankje in de schaduw deze lekkernijen heerlijk verorberd. Een dagelijks tafereel, alleen de lokatie verschilt iedere dag.
Van Puenta La Reina naar de volgende stad (Logrono) is 70 km. Dat leek mij een beetje ver voor vandaag met zoveel klimmen en hitte. Maar het probleem was dat er tussendoor nauwelijks iets te vnden is. Kaal landschap waar misschien wel een refugio is maar zeker geen pension of Bed en Breakfast. Dus toch maar doorgezet tot Logrono waar wij uiteindelijk om 13.30 uur aan ons dagelijkse biertje zaten, vlak voor de kathedraal (die dicht was). Na het nuttigen van een kleine salade. ging ik even op zoek naar een slaapplaats en vond die om de hoek van de kathedraal in de vorm van een klein hotelletje. Het toeristenbureau om een alternatief te vragen was van twee tot vijf gesloten, ongelooflijk!
Na het dagelijkse ritueel van de douche en het uitwassen en ophangen van de kleding + een uiltje knappen bij de hotelreceptie gevraagd naar een kapper, want ons haar wordt lang en met iedere dag die vreselijke fietshelmen op, ( hier een noodzaak i.v.m. de vele afdalingen + het verkeer) zit het haar vreselijk als je die af doet.
Om de hoek bleek een kapper te zitten. Een italiaan die jaren in Amerika gewoond had, en dus goed Engels sprak knipte ons binnen no time, voor een speciaal pelgrimtarief, weer in model. Wij zien er dus weer fris en vrolijk uit. Hij wist ook een lekker Tapas restaurantje waar wij net heerlijk gegeten hebben.
Nu zitten wij op het centrale plein annex park in deze gezellige stad van een kopje koffie en een cortado (koffie met een beetje melk) te genieten van het leven van de Spanjaarden die op dit uur allemaal naar buiten komen om te paraderen en te kletsen met ekaar. Net nog even inkopen gedaan voor het ontbijt voor morgenochtend. De Yoghurt staat in dit geval in de koeling van de hotelkeuken.
Ik ben benieuwd hoe laat ik morgenochtend gewekt word.

Een hartelijke pelgrimsgroet
Paul